Bir kişi daha gitti, duydun her hal salayı?
Yine kaale almayıp, es mi geçtin olayı?
Bu mu sence arkadaş; söyle işin kolayı?
Zerre kadar ilgin yok, ahret ile de niçin?
Sen hoplayıp zıplarken, terhis oldu hemşerin!
Hiç korkmadın ölümden, hayret ve de aferin(!)
Sonu budur dersin de, her ölümlü beşerin;
Yok, hazırlık uhra’ya, anlamadım ben niçin?
Siz oynarken düğünde, dostun yatıp ölüyor!
Demiyorsun bir kere; yahu neler oluyor?
Gören sana diyecek; adam işi biliyor(!)
Gideceğin o yeri, dert etmezsin de niçin?
Bir tarafta hüzün yas, öbür yanda cümbüş var?
Bir taraf zevkten uçar, öbür yana hâkim har.
İşte böyle bir şey de, dünya denen şu diyar;
Bundan ibret almazsın, gafil dostum de niçin?
Senin derdin mürüvvet, onunkisi havf-ı nar!
Senin derdin fani mut, onun derdi baki dar!
Akil kısmı manada, olur iken ber-karar;
Bi-karasın sen onda; söyler misin hey niçin?
Bir gün gelip sana da, verilince o sala;
Çok sevdiğin hayatın, dönüşür bil masala!
Denilmeden arkandan, biri vardı mesela;
Rücu eyle kulluğa, hizmet et dinin için!
Abdullah Toroslu
20.09.2013-İzmir
Kayıt Tarihi : 20.9.2013 11:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!