Salaklar Prensi Şiiri - Adem Korkmaz

Ey anlam aşığı şair! Salaklar prensi!
Bu şiir benden sana bir anlam! Anla!
Taktın gecenin karanlığına ne oldu?
Anlam verebildinmi? sabahın aydınlığına

Hep hırpaladın kendini,
Can çekişiyorsun kurbanlık koyun gibi...

Önce kum tanesi sandın kendini
Şimdi yok!
Ne konuşmadığın taş kaldı,nede yağmur!

Anlattın durdun derdini
Gün geçti,ay geçti,yıl değişti
Sen yine anlam şairi salaklar prensi

Var sende değişen bir şeyler
Üç dal saçın,tek dal kaldı
Gençliğin şiirlere sermaye oldu
Sevdiğin ellere yaar oldu!

Hala salaksın anlam şairi hala salak!
Anlamın ve Yeisin başı gibi
Hep kurdugun hayain ikincisi
GEcenin sonu
Garipliğin başı gibi
GÜlün ortası,hayaLin sonu gibi
Şiirlere sakladın sevgilinin adını

Öyle salaksın ki anlam şairi
Hiç bir şeyi değiştiremedin
Anlaki sen salaklar prensisin!

Okadar çok şey kaybettin ki
Kaybetmenin adı sen oldun!

Ey anlam aşığı şair!
Okadar çok konuşturdun ki gözlerini
Nihayet onlarda lal oldu!

Hayallerinin,gönlünün,şiirlerin
Ve sır gibi sakladığın sevgilinin
Yarın mahşerde hesabını nasıl vereceksin

Anlıyorum bu aşkın mantığı yok!
Bu sefer aklını dinlemelisin salaklar prensi!

Bulutlar yetmezdi sana
Karıncaları konuştururdun!

Marstan bıkıca jüpitere geçerdin!
Bir zamanlar zavallılara şahdın!
Şimdi Salaklara prens!

Bıktın herhalde!
Şimdi kartal olmaya niyetlenmişsin!
Unutma anlam aşıgı şair,salaklar prensi
Kartallar leş yemez!