Salak Adam Şiiri - Osman Aykut Bulut

Bir kız sevicem.
Adı Mualla olacak.
Önce sevmeyecek beni.
Kaba, silik çirkin bulacak.
Günler, geceler boyu
Nasıl etkileyebileceğimi düşünücem.
Türlü salaklığın yanında,
Havalı şeyler de yapıcam.
Etkilenecek…
Ama etkilenmeyecek.
Miş gibi yapacak.

Mualla’yı sevicem.
Saçlarını sevicem.
Gözlerini…
Şiirler yazıcam
İçinde Mualla geçen…
En dandirik şarkıyı dinlerken bile,
Onu düşünücem.

Mualla özenti birisi olacak.
Ayna olacak.
Ne görmüşse,
Onu yansıtacak.
Yalnızca kendine özel hiçbir şeyi olmayacak.
Örneğin karakteri…
Olmayacak.
Ama ben,
Karşımda mükemmel bir kişilik var sanıcam.
Bir araya geldiğimizde
Gözlerinin içine bakıcam.
İnsanlar fısıldaşacak bir yandan.
Hislerim ayan olacak.
Mualla’nın hoşuna gidecek.
Ama gitmeyecek.
Miş gibi yapacak.

Görenler, bilenler acımaya başlayacak sonra bana.
Yalnızlaşıcam.
Sıkılmaya başlayacak insanlar benden.
Başka bi halt bilmediğim ayan olacak.
Mualla da acıyacak sonra.
Yaralı bir hayvana duyduğu şefkati duymaya başlayacak bana.
Mualla gülümseyecek.
Ben ümitlenicem.
Asla olmayacak hayaller kurucam.
Nasıl âşık olduğumu yazıcam şiirlere…

Mualla bi gün bi el tutacak.
Ben kaba, silik, çirkin kalıcam.
Ben kendimi Mualla’ya âşık sanıcam.
Sonra Mualla, Nejla olacak.
Sonra belki Selma…
Belki Menekşe olacak, belki Yasemin…
Belki de Nermin…

Ama bir gün,
Elbet bir gün,
Leylâ’yı bulucam…