Saksı Düşer Kafama Şiiri - Hasan Arpaci

Sokağa çıkarken,
Kapıyı çarparım.
Mezarlık tahtası gibi,
Tak diye örtülür.
Merdivenlerden kirpi gibi,
Yavaş yavaş inerim.
Yer altından sesler dinlerim,
Hepsi senin için.

Yolda usul usul yürürüm,
Ayağımı yerlerde sürürüm,
Belki pencereden,
Bir güzel görürüm,
Diye senin için.

Ama nerde,
Ben de böyle şans,
Ya saksı düşer kafama,
Ya da büyükçe bir taş.

Usulca kaçarım kenardan,
Bakkal amcaya çaktırmadan.
Yoksa vallahi,
Gençlik hayaliyle,
Rezil olurum mahalleye.
Anlatamam derdimi kimseye,
Adım çıkar serseriye,
Deliye...

Hasan Arpacı,1978,Ankara