saksağanlar ölür önce
ve bir kadın benim olur hergece
gökyüzünü kaplayan siyah lekeler
gökyüzü siyah olunca kaybolur.
Alaycı bir ıslık tutturur sonbahar.
Yaprakları zorunlu göçe tabi tutturan rüzgar,
tenime çarpar.
saksağanlar ölür önce,
siyah baş, beyaz gövde
birde cebimde çocukluğumdan kalma bir bilye
kumdan yaptığım kaleler yılların hesabını benden alır
dev dalgalar gelmezden once.
saksağanlar ölür once
bir sansar ruhumu çalar,
f harfinden yaptığım ucu kırık bastona tutunurum,
ölüm gelmezden önce.
Ama
saksağanlar ölür önce.
Kayıt Tarihi : 20.8.2015 01:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yunus Koçak](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/08/20/saksaganlar-olur-once.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!