bütün saat kuleleri kendi geçmişini göstermeye başladı,
nehirler dondu
ben meydanın ortasında dönüyordum, dört yanımdan
rüzgar esiyordu
rüzgarların sesi sanki, kıyamet öncesi İsrafil borusundan
geliyordu
ve parmak izimi taşıyan duvarlardaki yazıların hepsi bir-bir
tutuklanıyordu...
ve bir çocuk ağlıyordu, ben ağlıyordum, hem dönüyor
hem ağlıyordum...
. . .
Hani bir kere tutup ellerimi göğsüne götürmüştün ya ., nereye gitsen buradasın., bak dinle diye ....
İnanır mısın canımın içi ..., hala saklarım ellerimi., dört yanımdan rüzgar esmeye., denizler yağmur olup yağmaya., sirenler çalmaya başladığında.....
Kayıt Tarihi : 5.3.2021 17:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Acıların, özlemin sesi duyulur mu? Duydum.
.
Yürek sesiniz hep şiir olmuş değerli arkadaşım... Gönülden kutluyorum. Her şey gönlünüzce olsun.
"Ozon tabakası değil, OZAN tabakası delindi" demişlerdi,
Haklı olarak o sitemi dile getirenler........
Ayakta kalıp da "ben varım" diyerek ses veren
Bu güzel yürekli şairlere....
Selâm olsun, hepinize kucaklar doluları sevgiler, saygılar olsun.
Hepiniz Var olun değerli arkadaşlar...
Kalemleriniz yüreklerinizle beraber alkışlansın bu âlemde.
Tebrik ediyorum, yüreğinize sağlık sn Cevat ÇEŞTEPE üstadım
Her şey gönlünüzce olsun, esen kalınız her daim.
TÜM YORUMLAR (2)