Bardaktan boşanırcasına yağmur yağsa,
Saklasa gözümde akan yaşlarımı.
Ve çaksa şimşek sabahlara kadar
Saklasa bütün hıçkırıklarımı.
Olmasa sesimi duyan hiç kimse olmasa;
Sokaĝın başındaki kedilerden başka,
Miyavlasalar zavallı halime acıyıp
Saklasalar patileriyle beni.
Renkler siyaha dönerken bir bir gözümde,
Saklasa gökyüzü mavisinde benliğimi.
Zebaniler tutsak etmeye gelirken yüreğimi
Saklasa gökkuşağı kemeriyle bedenimi.
Bir el görünse zifir geceden usulca...
Fezadan süzülüp yavaşça,
Gerse başıma beyaz ipekten atlas
Saklasa yıldızların altında beni.
Kayıt Tarihi : 11.9.2023 02:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüreğinize sağlık tebriklerimi sunuyorum
Öyle hünerli bir "el",
Saklayabilir mi bizi
Kendi gerçeğimizden?
Keşke!
Tebrikler Hamiye Hanım..
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
TÜM YORUMLAR (4)