SAKLANIRSIN DUVAR KÖŞELERİNE
Ay bölündüğü gecelerde,
Uykularına hasret…
Sabahları bekliyor musun sende,
Gözlerin uzak keskin bir ölüm dinginliğiyle,
Uğultuların hakimiyetindeki rüzgarlı bahtsızlıklarla
Aydınlığın peçeye büründüğü hayal karasında,
Pencerenin pervazının ardında,
Yaprakları dökülmüş bir ağacın gövdesiyle,
Dizlerine kadar suyla dolu bir denizin içinde,
Beklemenin, ne olduğunu bile unutup,
Başını öne eğip, gül kokulu bir tenin yangınında,
Gamzeleriyle sana bakmış bir yüzün yokluğunda,
Seni seviyorum.. bir tanem diyen iki gül yaprağının hasretiyle
Sende bekliyor musun.. Benim gibi..
Yalnız, tek başına, kar yağarken bir gülün üstüne,
Özledinmi benim gibi sende…
Hiç yalnızlığı yaşadın mı..
Ellerini kavuşturup birbirine,
Yaralarını yalnızlıkla tedavi etmeye,
Boynunu büküp, sabah ışıklarına isyanda,
Bir sokak lambasının altında,
Bir hayal kör kütük süzülürken
Sıra sıra dertlerini mandalladın mı iplere..
Sende benim gibi kurutamadınmı,
Unutamadınmı..
Bir türlü erişemediğin sabahlarda,
Avuçlarına alamadığın hayallerle savaşıp
Üst üste çekerken sigarandan,
Ciğerlerini doldururdu mu zehir zemberek dumanlar
Senide delirtti mi hiç kimsesizlik
Yaptın mı hesabını kaç tane oldu ak saçların
Çare arıyormusun sende,
Taş duvarların üstüne kandan izler bırakıyormusun
Gün geçer, unuturum deyipde unutamıyormusun
Artıyormu yaraların,
Kabuk tutmuyormu,
Yokda daha da derinleşiyormu..
Yürüdüğün yollarda, ayak izleri arıyormusun
Benim gibi..Sende..Saklanıyormusun dulda köşelere..
Baykuşlarla arkadaşmı oldun gecelere
Aynı şeylerimi hayal ediyoruz..
Şimdi bir gül gibi salınarak gelecek
Ellerini avuçlarına alır, sığınacağım diyormusun yüreğine
Yoksa.. sende mi.. Uzaklara boş ve uzun bakıyorsun..
Sevmeyi öğrendinmi, öğrenebildinmi sende..
Bilmem kaçıncı yıkılışın mı titrek mumların gölgesinde
Sende.. benim gibi..
Kırılmışlığın üstüne kalem çekip
Elinde kalan son parçalara,
Kirli fotoğraflara,
Kokusunu bıraktığı yastığa, yatağa,
Sarılıp ağlıyormusun sende
….
Sıyırasın gelir yüreğini bir bıçakla,
Soyasın gelir, ellerinin derilerini
Alıp canını koltuğunun altına,
Bir yaprakla birlikte boşluğa..
Onsuz düşmek mi gelir yoksa aklına
Ağlıyormusun.. Ben ağlıyorum..
Sende böylemisin..
Yoksa duyduğum gibi..
İnanmak gelmiyor içimden ama..
Sevgi hoyratı biriyle..
Evlimisin..
İsmail karaçam..
2010
Kayıt Tarihi : 23.4.2010 12:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebriklerimle hemşerim
ve saygımla...
TÜM YORUMLAR (1)