Saklambaç Ve Çocuk

Saydı çocuk bir, iki, üç…ebe

Saklanmayan sobe

Bu öykü oyuna saklanamazdı!

Hiroşima göğünden yayıldılar Kore’ye

Stalingratta kırmızıydı üstinsanlı efsane

Taş ruhlu yaşlı elmas Afrika’dan çıktı yola

Okyanus ötesini doyurdu ışıltılar

Çocuklar,

İri ve kara gözlerinin açlığında şişkin karınlar

Lakin doymadı akbabalar

Kime vadedildi Kutsal topraklardaki öksüz vatan

Savaş türküsüne oyunkurar damları evsiz

Hey kocamış dünya her yerin yara

Akan onca kan nerene sığar

Güne tersinden bakar en uzak kıta

Selam durur avcılarına bakır kadın

Pasa doygun göğsünde Beşli Bildirge

Meşale başından beri sönüktü elinde

Çakıl taşına yıldız diyen Kamber çocuk

Sevdayı koyup heybesine

Vuruldu Çaldıran ovasının

Kardeşin kardeşe vacip katlinde

Ylıdızları da vurdular o soysuz gece

Yara hala kanar Maraş’tan Sivas’a

Yol dolanırda gider Dersim’e

Kadim zamandır olur,olacak bunlar

1500,1900,2000...

Say bildiğin bütün dillerde,sakın susma

Ve dönme arkana çocuk

Yakalanırsın asrın modası radyasyona,ne idüğü belirsiz virüse

Gömülür çocukluk yoksul düşlere

Tarihin eskimiş dönekliğinde

Çoktan aştı acı duvarını insan

Sevimli olmak isterdim inan

Ve masalllar anlatmak yalınlığına...