Yüzüne mutluluğun resmi yapılmış adamla ., geceden kalma dağınık yatağın kokusu üstüne sinmiş kadını izliyoruz .., birbirlerinde yer değiştirmiş kalpleri ile kum tepelerinin arasından bir yol bulup önlerine serilen açık denize doğru kol kola yürürlerken...
.,
Belli ki birazdan ayaklarını ıslatmaya başlayacak olan ve dizlerine kadar yükseldikten sonra da içine girip saklanacakları hafif çalkantılı bu denizin derin mavisinde gözlerden uzak bir yolculuğa çıkacak olmanın sürekli keyfi halindeler...
Ve belki biraz da sarhoşlar ama kime ne...
.,
İşte sonunda gözden kayboluyorlar ve tam bu anda da çok uzak bir kapının ardından., kadınla erkeğin yüksek tonda kahkaha sesleri doluyor kulaklarımıza...
Doğrusu pek belli etmesek de kıskanıyoruz...
. . .
Minik elleriyle gözlerini kapayıp., başını da ulu bir ağacın gövdesine dayayan çocuk sesleniyor... :
--- Sağım-solum-önüm-arkam., sobe..., saklanmayan ebe... SAKLANDINIZ MI.........?
.
Kayıt Tarihi : 27.1.2023 01:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!