Sakladığın Ne Varsa Şiiri - Ozan Efe

sabahın ilk esintisine
ılıdı yüreğimiz
uğramadan kesintisine
bahara ulanır erken

saçağında sarkıntılı buzlar
resimlerde kaldı asıldığından beri
uçurulan zamanın anısı
kumruların neşesine ortak

dilinde ezgisi
kanadında kanayan teleği
maviliğinden tısladı feleği
dileğimizde umudu artırdık

kimse duymadı dediğimde
gün ışığı vurmuş cama
kıskandı mı bilmem
düşlerimde baharı karşılarken

sakladığın ne varsa
çıkıyorsa birden bire
bana söylediklerin giz
sana söylediğim çözülmeden

gülün alında akşam
çözünürken sabaha
al baharında çiçekler
uçuşadursun

kelebeğinde yaşam kalıntısı
kırkikindi sağanağında
üşümelerin geçişirken
önünde beyaz gülün goncası
150412denizli