Bükülüp kalmışım.
Dirseklerim pencere mermerinde, yüzüm avuçlarımda.
Çam kokusu soluyorum sağımdaki dev bir ormandan.
Pürdikkat kesilmiş, sabahları resitalleri ile beni uyandıran
serçeler.
Saygıdan olsa gerek, bağırmıyor kargalar.
Ve gökyüzünün mavisinden gelen asil martılarla dinliyoruz
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta