Gencecik fidanlardı onlar
Yüreklerinde sevgi, ellerinde umut maşaleleri.
Kimisi bir uçurum oldu zalimin gözünde
Kimisi ateşte dönen bir pervane.
Toprağa düştü kimi
Her bahar binlerce Berfin açtı bedeninde...
Bir kız çıkar her gece
Evimizin karşısındaki evin balkonuna
O yıldızlara bense ona bakarım
Saatlerce bıkıp usanmadan
Gözleri dalar karanlıkların arasına
Bu şehirde,bütün yollar bulvara çıkar.
Bütün yollarımın sana çıktığı gibi.
Gürültülü bir sessizlikteyim.
Başıboş bir sensizlikte.
Bitmez bu hasretlik gönlümde
Uzun çok uzun bir yoldur önümde
Hayal oldu artık sıla gözümde
Bu gurbet bağrımı yaktı belimi büktü
Acılarım bitmez,her gün artar içimde
Aydın’a yağmur yağar her gece
Damlalar düşer gökten
Camdan yüreklere
Bulut kaplar her gece Aydın’ı
Ve göz yaşlarım karışır yağmuruna
Islanır her yer
Önce çürük elma kokusu kapladı bütün sokakları
Sonra paramparça bedenler...
Döndü dolaştı Halepçe meydanında
Gözleri kanlı savaş köpeklerinin kişneyen vahşi atları...
Ve düştü gül kanlar içinde çırılçıplak
Toz bulutları arasında Halepçe meydanında.
Aşkın Türkçesi İngilizcesi olmaz
Dar kalıplarına sığmaz hiçbir dilin
Öznesi seven, sevilen
Yüklemi ise hep belirsiz
Aşk hiçbir tarihe sığmaz
Bize güneşin doğduğu yerliler derler
Çoraklığın, karın kurbanıyız
Dostluğun kardeşliğin yanlısıyız
Biz doğuluyuz Patnosluyuz
Yolların son bulduğu yerdedir köyümüz
Sürgün yaşıyorum yine kendimde
Yapayalnız bedenimde hapsolmuş
Müebbede mahkum bu kalbim
Yalnızlık ne demek bilir misin
Yalnızlık ne demek hiç tattın mı
Nereye gitsen peşindeyim
Gölgenim senin
Benden kurtulamasın güzelim
Bulut olur gökyüzüne çekilirim
Uzaktan bakarım mavimsi gözlerine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!