Bilmiyorsun dostunu, görmüyorsun akları
Çiğneyerek başımı, çıktın basamakları…
Sana yalan geliyor, dostun inandıkları (!)
Amacın belli senin, yakalar mısın çağı…
Küstürdün sözlerinle, yıktın özü bileni,
Ses ver sesime....
Mutsuzluk kokuyor adım adım her yerde,
Yoksun işte! ..
Oysa ne deli sevdaydın içimde,
Doyamadığım sevmelere...
Hani yıldızları öperdik ya....
Gidiyor musun?
Beni ben ile bırakıp..
Gidiyor musun?
Yüreğimi yanına alıp..
Gördün mü gözlerimdeki hüznümü?
Sen gidene kadar gizledim gözyaşları mı
Güneş güne küser mi?
Ay ve yıldızlar geceye...
Bir baba ağlıyor yaş dolu gözleri,
Evladına yanıyor belliki yüreği..
Dört yapraklı yoncalar,
Şans getirirmi küskün kaderime?
çocuk masumiyeti ile,masum gözlerle,masum yüreklerle yaşardım toz pembe bir dünyada nefes aldığımı sanırdım..bilmeden dünyayı..herkezi kendim gibi görür, sever güvenirdim..
ben yaşadım sen üzülme..gayr-ı meşru hayatların pusularını...ben gördüm denizin mavi sularında çöl yangınlarını....mağrur gözlerle seyrederken etrafımda dönen dolapları kuru bir yaprak misali savruldukça tanıdım hayatı....bilemezdim insanın insan eti yiyebileceğini.....gerçekler kurşun gibi işlerken bağrıma, öğrendim kendi yaralarımı kendim sarmayı hiç lüksüm olmadı lükste gözümde olmadı zaten.......onlar menfaatleri için satarken ruhlarını, ben sakladım çocuksu saf tertemiz duygularımı kimi şan şöhret ve paraya tamah ederken, bunlar için binbir pisliğe bulaşırken ben fakirlik dergahında saraylar inşaa ettim...gökdelenlerde şehvetleri uğruna inançlarını üç beş puşta peşkeş çekerken, ben onların adına utandım..kalplerini dünyalıklara pazarlarken, ben kalbimi gözyaşlarımla yıkadım....dönüp ardıma bakmadım....
zulmün beşiğinde kundaklarda can verirken bebeler gözlerimde yüreğimde kanlı yaşlarla
ağladım...silahlara taş atan ayakları çıplak çocukları gördükçe rabbime yalvardım...
ben yaşadım.....sen üzülme asi kardelenim.....bilirim zemheri gecelerde yalnız kalmanın acısını......
Düşmüşüz dünya evine,
Hayaller kurmuşuz binbir şekilde,
Neleri unuttuk bu hayallerle,
Şimdi konuşsam ne sussam ne?
Bir kutlu dava yanar yürekte,
Cennette öksüz kaldı,
Canımın bir yarısı,
Kavuşmadan bitmez,
Bu hasretin acısı….
Var mıdır bir yerlerde,
Havaya sinmiş midir kokun?
Bu dünya ne garip bir yermiş anne,
Herkes kendi kendine kendi halinde …
İnsanlar ne garip bir varlıkmış anne,
Yalan hile ve fitne peşinde ….
Herkes şan şöhret için yarışır olmuş,
Firar eder uykularım,adını sayıklarım
Sanırım ki tenimden çekilir canım,
Birde geceyse, yıldız doluysa gök kubbe
Anılarımızı alıp yüreğime,yıldızdan yıldıza atlarım…
Geldiğinde aklıma….
Uykudan uyanır,bir sigara yakar ağlarım…
Ben bugün şiir yazdım....
O kadar güzeldiki,
Çünkü içinde sen vardın..
Sevgi vardı, dostluk vardı,
Dürüstlüğü,hüznü anlattım,
Birde bitmeyen hasretimi....
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!