Şimdi sokak lambalarının etrafında ki ateş böcekleri gibiyim,
Sakın sönmesin diye iç çektiğim bu şehrin ışıklarının dibindeyim.
Onlar sönünce, hüzne boğuluyor bu ıssız bedenim.
Bir daha hiç nefes almayacakmış gibi, bir ağrı çöküyor kalbime.
Bak, şimdi usul usul esen rüzgârın sessizliği var yanımda.
Yılların biriktirmiş olduğu kin ve nefret çöküp kaldı sol yanımda.
Issızlığını özleyip durduğum anılarım var sen aklıma gelince.
Kaderde senden ayrı düşmek de varmış
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Devamını Oku
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta