sen beni anlatırken utanmazdın,
tırnakların tenimde iz bırakırken sen acımazdın
yüzüme tebessüm eklerdin acı tatlı günlerde
sakın sen değişmiş olmayasın
anlatırdım gülerdin, sarılır öperdin
sen daha büyümemiştin ellerimde
kokusu sadeydi saclarının
uykunda kızardın hayata
sakın sen değişmiş olmayasın
dualarını ertelemezdin
konusmaya basladınmı susmaz
kim olursa hemen anlatır geçerdin
kime bu öfken ki sen kızmazdın
sakın sen değişmiş olmayasın
telaşlı değildin hani sen
vakitsiz hırslanmaz
sevgini ölesine lanetlemezdin
şimdi ardın sıra yüzüme bulaşıyor edepsizliğin
sakın sen değişmiş olmayasın
kıskanırdım seni
seviyordum seni
korkuyordum senden
gelen herşey senden olsun diyordum
şimdi sen bilmediğim bir haldesin
sakın sen değişmiş olmayasın
sana ne oldu deme
iki kelam daha etme
edebimi elime aldım
beni benden ettin
ben aynıyımda
sakın sen değişmiş olmayasın....
Kayıt Tarihi : 3.6.2011 22:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!