Malım var diye, sevinip övünen,
Zevkle alemle, gününü gün eden,
Ey insan oğlu, sen’sen o övünen,
Sakın övünme,malım dediğinlen.
Dünya hanında, sağlıktır sevilen,
Vuslat yeridir,mal mülksüz gidilen,
EY! insan oğlu, mirascındır gülen,
Sakın övünme, malım dediğinlen.
Sen sanır’mısın, çare bulur paran,
Dert almaya gör, azar durur yaran,
Ahret ne bilmez, para mala tapan
Sakın övünme, malım dediğinlen.
Ey! insan oğlu, gel ahretin düşün,
Mal mülk boşuna, açık olsun döşün,
Hayr sadaka ver, sen onunla övün,
Mal mülk el kiri hayr gider seninlen.
A.Yüksel Şanlıer
15 Temmuz 2009
Antalya
Kayıt Tarihi : 14.7.2009 21:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![A. Yüksel Şanlıer](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/07/14/sakin-ovunme.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!