Bazı hikayelerin kahramanları kayıptır; olmayan bir zamandan ,aslında hiç olmayacak bir yerlerden karışırlar hayata.
Neresinden tutarsan tut elde kalır, ama hep avuçlarındadır gerçekten inananın..
İnanmak demişken, yeniden doğmak gibi bazı anlar ;misal şimdi Kadıköy’de bir bankta denize bakarken inandım ben olan bitene..
Kıyıya vuran dalgaların hırçınlığında bile vardın, elimde tadını hiç sevmediğin, her içtiğinde anlam veremediğin, o kahvenin yudumunda da sen vardın,
Yanımda ki tanımadığım bir amca ile konuşurken..
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız