Sakın derdim var deme, dertlileri bir görsen
Duyduğunda vah edip, kendinden utanırsın
Ömrünce güzel güne, her gün hasret kalırken
Sessiz ağlayan görsen, kendinden utanırsın
Boncuk gibi dizilip, her gün bir dert ekleyen
Yaşamaya yok mecal, hasta kalbi tekleyen
Ar edip de susarken, gece gündüz terleyen
Oturup bir dinlersen, kendinden utanırsın
Küçücük kum tanesi, sıra dağlar olunca
Karşıma dikilerek, her gün engel olunca
Sevdaya hasret kalıp, saçları yoldurunca
Bilmeyenler bir görse, kendinden utanırsın
Kimi gülerken ağlar kimse bilmez halını
Gece gündüz ağlayıp, Zil takanın halini
Sarhoş olmuş beyinler, yola girmez halini
Aynada gören bilse, kendinden utanırsın
Kadir kıymet bilmeyen düştüm yarin eline
Elinde kamçısıyla şaklatırken beynime
Azgınlığı bitmiyor seher vakti yelinde
Sevgiyi bilmeyenler, kendinden utanırsın
Kemal'eren Kemal Berk
16.6.2022
Kayıt Tarihi : 21.8.2022 17:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!