Sakın alınma üstüne… Şiiri - Serdal Mert

yalanmıydı beni sevdiğin ellerinlemi sevdin beni
peki ya yüreğim kanatmadımı hiç yüreğini ağlatmadımı
lanet olsun tek dostum sıgaram bir de şu boş şişeler
gittin ya artık beni unutup şeytansı gözlerin aklımda

kaldırımlar çiğner beni her gün önümden geçer ayak izlerin
gölgen kaparırda güneşimi sesim çıkmaz ağlarım cesedime
yokluğun yokluğun lime lime beynimi kemirir inler son nefesin
sensizliğin bu yükünü fazla taşımam artık taşımaz bu yollar

yar gidişin var ya gidişin el sallamadan öyle sessizdi
bakkaldan beyaz peynir alır gibi.öyle terkettin sessizce
artık serseri olur bu gönül sana falçatası yüzünde asi
gönlü artık şişelerede sığmaz gülüm peyaz peynırdir mezesi

mutlusundur umarım benim mutlusuzluğuma şeytansı mutlu
çacuklarında vardır senin.kim bilir belki terkedilenlerin eseri
bırakıp gitmek ne kadar kolay ardına bakmadan öyle mağrur
karmaşık düşünceler kemirirken parça parça sızar bu yağmur

serseri dolanır bu köpek bakımsız bitler dolaşır beyninde
uyuza bulanır bu sokaklar hayaller kurar belki sıcak bir kulübe
yok bunda bi çelişki yorma sen kafanı uymaz bu şiir üstüne
sana yazdığım en saçma şiir bu sen alınma sakın üstüne…