Bir şu kalbimin, ateşi sönse
Sevdiğim o yar, yanıma gelse
Kalbim acısı, bir ömür dinse
Acımaz kimse, bunu bilesin
Yeter beni koşturup, yorduğun
Sebepsiz yere, kalpten vurduğun
Az mı geliyor, benden aldığın
Acımaz kimse, bunu bilesin
Mutlu olmadım, budur telaşım
Hiç bitmiyor, felekle savaşım
Ölmeden kesti, ekmeğim aşım
Acımaz kimse, sakın unutma
Adımı yazın, mezar taşına
Yıkma kalbimi, Allah aşkına
Midayet yeter, döndün şaşkına
Acımaz kimse, sakın unutma
(0368) Ağustos 2000
Midayet Kara
Kayıt Tarihi : 24.12.2018 15:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!