Sakın hiç kimseye sürme lekeyi,
Yeter artık yeter bırak yakayı,
Asla sevmem abuk sabuk şakayı,
Kutsal bir evliliğin şakası olmaz.
Çıkma zivanadan gitme sürgüne,
Hep gülerek başla yeni bir güne,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta