Bir zaman su misali akardı insanoğlu,
Şimdi aktığı yerler bin bir pislikle dolu.
Su nasıl zirvelerden dökülürse engine,
İnsan da bir gün düşer, ta zirveden zemine.
Her inişte bir çıkış umudu vardır ama,
O çıkış gelmek bilmez, bir gün olur muamma.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
teşekkürler kalemine sağlık
öz yurdun da garipsin öz vatanında parya
yüz üstü çok süründü ayağa kalk sakarya
diye biz yine skaryanın ayağa kalkmasını bekleyelim ümit var olalaım sağol
ALLAH YAR VE YARDIMCIN OLSUN
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta