Sakaryanın cevabı-BELA- Şiiri - Eyüp Cüce

Bir zaman su misali akardı insanoğlu,
Şimdi aktığı yerler bin bir pislikle dolu.
Su nasıl zirvelerden dökülürse engine,
İnsan da bir gün düşer, ta zirveden zemine.
Her inişte bir çıkış umudu vardır ama,
O çıkış gelmek bilmez, bir gün olur muamma.

Bende insan gibiyim, çıkışım yok benim de,
Asırlardan beridir sayıyorum yerimde.
Sırtımdaki yük şimdi tarih değil romandır,
Her ağızda değişen bir acaip yalandır.
Çekemem ben bu yükü, bu yokuşu aşamam,
Kurtulmak içindir bu ağır yükten; yaşamam.
Şehidim kan dökmüştü, pislik kattılar, nasıl?
Ben bu yüzden bulanık akarım Necip Fazıl...

Dövünüp duruyorum karalı kaderime,
Sebep esaret değil, tükenmez kederime.
Ne ağır imtihanlar geçirdim, kaybetmedim,
Ne kuraklıklar gördüm, kurumadım, bitmedim.
Lakin eski güneşler söndüler ebediyen,
Yunus Emre değil mi şu karşımda inleyen?
Ebediyete göçtü şan ile dolu ordu,
O zamandan beridir yetim, akıncı yurdu.
Deli rüzgar bulsa da o sedayı "Allah bir"
Hemen yanıbaşından sarhoş sesi yükselir.
Farkım kalmadı benim, öksüz Tuna'dan, Nil'den,
Bir hesap soran olur elbetteki failden.

Bunlar bilmece değil, kendisidir gerçeğin,
Günü de gecesi de karanlık, geleceğin...
Tutulduk bir belaya ki kara demek yetmez.
Bir bela ki, savmaya vade de güç de yetmez.
Sesi, insan sesine benzemiyor nedense,
Yıkarlar memleketi Peygamber, Allah dense.
Bu bela bize neden, nereden oldu hasıl?
Bu bendi hangi güçle yıkarım Necip Fazıl?

Hala saf çocuğuyum, masum Anadolu'nun.
Divanesi bir benim şimdi Allah yolunun.
Giydin ak gömleğini, omuzda taşındın sen,
Bulunur mu bir terzi, bana da biçsin kefen?
Gençlik göz göre göre zehirlenmiş, uyuşmuş,
Batılının en büyük emeli demek buymuş.
Ne uyanan bir gençlik, ne bir uyandıran var,
Vatanımı ateşsiz, alevsiz yandıran var.
Vatanımda bu ateş için için yanmakta,
Ah keşke diyebilsem "Bu millet uyanmakta".
Keşke görebilseydim bir tek ışık millette,
Silkinirdim, kalkardım, kalır mıydım zulmette?
Ne bir el var kurutmak için beni, uzanan,
Ne ateş, bu belayı yok etmek için yanan.
Ne ölümde durma var, ne de akışta fasıl,
Hey kader, ne olursun, var yeni baştan yazıl! ..
Yarıl yer, açıl toprak, kazıl havuzum kazıl! ..
Ben herhalde mahşerde kalkarım Necip Fazıl! ..