Şakalamak vardı Şiiri - Erdem Bağcı

ah diyorum içimi çekerek....
şimdi kapıları aralamak vardı...
mutluluktan gözyaşı dökerek....
o günleri tek tek sıralamak vardı....

gitmeli ta ki çocukluk yıllarına...
almalı annem beni kollarına...
sevinçle düşmeli okul yollarına...
tebeşirle kara tahtayı karalamak vardı...

toz toprak çamur demeden...
saklambaç oynayıp söbelemeden...
gel artık akşam oldu demeden...
düşüp dizlerini yaralamak vardı...

öyle saf öyle temiz öyle candan...
kaygının tasanın olmadığı zamandan....
nerede o özlem duyduğum handan...
o günleri yaşamak için çabalamak vardı...

ne kini bilirdik nede nefreti....
ne gam bilirdik nede kasveti...
ne düşmanlığı nede husumeti...
kardeşçe sarılıp öpüp yalamak vardı...

bakmak istiyorum o çocuğun penceresinden....
kurtulmak istiyorum hayatın cenderesinden...
yaşadığım tek mutluluk ömür karesinden...
şimdi bir daha o kareyi yakalamak vardı...

çocukluk arkadaşlarımı dolarken dilime...
hepsinin isimleri aklımda kelime kelime....
beraber oynadığımız oyuncakları alıp elime
o günleri tekrar yaşatıp şakalamak vardı...