Şakağına Nefret Dayamışlar Ülkemin
Şakağına nefret dayamışlar ülkemin
hangi dilde selam versen insanlara,
başka bir ülkenin lisanıyla somurtuyorlar.
Paylaşılamayan bir sevgili gibi
kıskanılan bir lokma ekmek, bir yudum su...
Oysa atalarımız vardı bizim
Gülüşleri gökyüzünü,
pamuk elleri bembeyaz bulutları andırırdı.
Kerpiç evlerindeki seccadelerine nurlar yağar,
sohbetleri gül suyu kokardı
Hangi dilde selam versen insanlara
bakışları zemheriyi bıçaklıyor.
Oysa atalarımız vardı bizim
Tarlasına kırağı düşmüş,
komşusuyla buğdayını bölüşmüş
Bir ayağı toprakta olsa da
her rüyasında, hep mekkeyi görürmüş.
Hangi dilde selam versen insanlara
gözyaşların tecavüze uğruyor.
Oysa atalarımız vardı bizim.
Mayası sevgiyle karılmış
yokluğa sarılıp varlığa darılmış
yaşlı bakışlarındaki cennet ışığı ile
her gördüğü dostunu melek sanırmış...
Artık güneşin farkında değil hiçbir çiçek.
Karşılıksız alın teri yağmurlarında telef olmuş emekler.
Mutlu olmak için edilen sahte dualar,
azrailin hançerine takılıp, bir gün geri dönecekler...
Şakağına nefret dayamışlar ülkemin
Ne olur, biraz olsun sevelim.
Kayıt Tarihi : 29.9.2006 15:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
10 puan ve saygılarımla.
şair sözcük dizer boyuna düşünce vurur
çocuk hayal kurar yarına zalim vurur...
ve biryanda nefret tohumu atar efendi ne ayazın gücü yeter ne rüzgarın...bir gün gelecek güneş doğacak ve kavuracak zulmü...işte o zaman her ilde selam atacak insanlar birbirine ve sokaklar umut kokacak tiner yerine...sevgi ve selamlarımla...
Ne olur, biraz olsun sevelim.''
Duyarlı yüreğini öpebilir miyim sevgili Korkmaz?
Özlemle beklediğimiz günler gelecektir muhakkak. Önemli olan bu inancımızı yitirmeyelim...
Sevgilerimle...
bu cümleden sonra söyleyecek söz bulamıyorum Korkmaz.
sevgiler
Selam.
TÜM YORUMLAR (5)