Sait Küçük Şiirleri - Şair Sait Küçük

yanmış bir ormanda
yeni bir tohum
bakarsın kök salmış
filizler sürmüş
yaprağa uzanmış yarın
meyveye durmuş bakarsın

Yar saçların iki örük eylemiş
Birin sola atmış birin sağ yana
Kâkülünü köze körük eylemiş
Ferman kılmış ölü yana sağ yana

Halkalanmış karakaşı yay gibi

fistanı
al yeşil
yarim
sana
doyamıyorum

Hayli bir zamandır
Uzaklardaydım
Dağlar
Aşarak
Geldim
Bir kucak aç bana

İlim öğrenmekte gözü olmayan
İrfan meclisine boş gelir gider
Ariflerin verdiğini almayan
Duygusuz sezgisiz taş gelir gider

Talip olmayanlar dosta eremez

Sevenlere gönül verdim
Yola çevirdiler beni
Damla bile değil idim
Göle çevirdiler beni

Tohumu döl eylediler

Diledim ki nazlı yare gideyim
Her yandan çevirdi yolumu dağlar
Gurbet elde garip kaldım nideyim
Kırdı kanadımı kolumu dağlar

Ayrılan güler mi nazlı yarinden

Umutsuzdur garip başım
Kim umudu derdi benden
Ben yolcuyum dert yoldaşım
Sorma kardaş derdi benden

Düşmedi dilimden dilek

Dostun dergahına tövbeyle giren
Doğru iman eyler mümin sayılır
Körletip nefsini zincire vuran
Eline beline emin sayılır

Bulunmaz değeri gevher taşının

doğru:
-kul dilinde
allah'ın düşmanı
ilan edildin
n'aber