Yazar Hakkında
Sait Dervişoğlu 1979 yılında Develi’de doğdu. İlk, orta ve lise eğitimlerini Mersin’de tamamladı. 2001 yılında İstanbul Teknik Üniversitesi, Makina Fakültesi, Tekstil Mühendisliği Bölümünden mezun oldu. En büyük zevkini, “yeryüzünün en değerli varlığı olan insanı, tanımak ve keşfetmek” olarak tanımlayan şair, Türkiye’nin ve dünyanın birçok kadim kentini dolaşıp farklı kültürleri yakından görme ve yaşama fırsatı buldu. “Ruhuma Mektuplar”la şair, okuyucuyla buluşarak Âşık Veysel’in de deyişiyle “Sesini yüreklerin sesine katmanı ...
Yok mudur bir diğer ihtimali, Aşk’ın da
Her “gidecek misin”lerinin
Bir “kalacak mısın”ları yok mudur?
Her biçareliğimizin, bir çare oluş
Her yok oluşumuzun, bir yeniden doğuş
Her kayboluşumuzun, bir bulunuş
Bana yalnız,
Aşk’ın hükmünün geçtiği saatlerde gel
Bir oda karanlığın, yorgan olup örttüğü; günahlarını
Bir kibrit çöpünün, güneş olup aydınlattığı; karanlık odalarını
Bir kaşık suyun, deniz olup boğduğu; endişelerini
Bir acı sözün, ateş olup yaktığı; vicdanını
Ateşten adamım ben
Bildiğin ateşten.
Yanan adam yani
Yanaşırsan yakan adam.
Kelimelerden kalıplara dökerim içimdeki ateşi,
Sıralarım mısralara
Begonvil yasaklanmalı bu şehirde
Toplatılmalı
Yolunup atılmalı görüldüğü yerde
Hatta yakılmalı tüm begonviller
Bir daha ekilmemek üzere
Seni anımsatan her şey gibi
Bir Can fazlaydı,
Dönemezdi dünya, eskisi gibi
Güneş doğmaz, ay hiç görünmezdi.
Dalgalar vuramazdı sahile,
Ve yakamoz hiç çıkmazdı.
Kuşlar ötmez, çiçekler açmaz,
Bugün bana geldin.
Kapı açıktı
İçeri girdin, zili çalmadan
Mutfağa geçip
Çayı demledin.
Hiç gelmemiştin ama biliyordun
En büyük hapishane içimizdekidir
Atarlar içeri, sorgusuz sualsiz
İşkence yaparlar, hiç acımadan
Çığlık çığlığa
Adalet yoktur orada
Arayamazsın öyle kimseleri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!