Anılar geçtikçe gözler önünden,
Kalp bulutlanır, yağmur iner hemen.
Duygulanmamak elde mi?
Yanar elbette canınız.
Nereden bakarsanız bakın,
O sizin anınız.
Biliyor musun?
Dürüstlük bitti mi,
Güven gitti mi,
Sözcükler anlamsız kalıyor.
Yazdıklarımızla ağlayabilenler,
Andığımızı anlayabilirler.
Ve bizi anlayabilenler,
Hakk’ı anabilenler.
Bir gülüşün var sıcak, ekmeğe sürülen bal gibi.
Ellerin un kokar sabahın ilk ışığında.
Sessizce örersin hayatı ilmek ilmek.
Bir ömür dokunur avuçlarında.
Geceleri ninnilerin sarmış odaları,
Anne duası alan yolda kalmaz,
Baba bedduası alan iflah olmaz.
Aptala malum meçhul olur,
Abdala meçhul malum olur,
Hakk’ı anan hakkı bulur,
Bizimle olan bizim gibi olur.
Aradaki mesafelerin ne önemi var?
Bizim aramızdaki gerçek uzaklık,
Eş anlamlı sözcükler kadar.
Sen özlemim derdin,
Ben hasretim derdim.
Sen sevgilim derdin,
Ârif her musibetten bir ders-i ibret alır,
Cahil ne gelse başına kul yaptı sanır.
Rabbim ne bildirdiysen hepsi doğru,
Ne olur uçur bizi Arş’a doğru.
Değildir tesettür tarz,
Nass-ı Kur’an ile farz.
bir konu iki dize yedi kelimeyle ancak bu kadar güzel anlatılabilir. yüreğinize sağlık.
bazı şiirleriniz şifreli olduğundan anlayamasamda anladıklarım üzerinden şiirlerinizi beğendiğimi söyleyebilirim.
kaleminize sağlık.