Ey Sevgili! Tek Sevgili!
Âşığın emeli,
Ne cennet ne de huri.
Bir damlacık muhabbet,
Bir zerrecik aşktır elbet,
Ey Mahbûb-u Ezelî!
Bal damlıyor dilinden,
Yaş geliyor gözünden,
Kim anlıyor sözünden,
Âşığın özünden.
Zarar gelmez elinden,
Âşık ağlıyor,
Gökler de ağlıyor.
Bak, rahmet olmuş!
Yeryüzüne damlıyor.
Bu aşkın nizamına,
Öldü diyor kimileri,
Soldu diyor birileri.
Şol âşık aşkıyla diri,
Sanmayın delinin biri.
Âşıklar aşk derler,
Hakk deyu dönerler,
Onlar bu yolda erler,
“Kul ol da gel!” derler.
Dünya malına,
Vermeyiz değer.
Mümin belini,
Rükûda eğer.
Ey Rabbim! Uğrunda,
Ölsem de değer.
Âşık oldum derinden,
Gökler oynar yerinden,
Sözü al sen ehlinden,
Şol hikmetin erinden.
Bir kez geldim dünyaya,
Âşık oldum Mevla’ya,
Yine gelsem dünyaya,
Sevdam yalnız Mevla’ya.
Sen’i sevmek ey Rabbim!
Her şeyden evla ya
Diyorum ben her yerde,
Âşık oldum Mevla’ya!
Gönül bu aşkla evliya,
İman dolu yürek,
Sarsılmaz dağdır,
İman aşk ile
Kıyamdadır,
Âşık ölmedi,
Aranızdadır, sağdır.
Değildir tesettür tarz,
Nass-ı Kur’an ile farz.
bir konu iki dize yedi kelimeyle ancak bu kadar güzel anlatılabilir. yüreğinize sağlık.
bazı şiirleriniz şifreli olduğundan anlayamasamda anladıklarım üzerinden şiirlerinizi beğendiğimi söyleyebilirim.
kaleminize sağlık.