Şairül İslam Yunus Kokan Şiirleri - Şair ...

Bahtiyardır kâmil âmil,
Ne bedbahtır zalim amir.

Dil ile ikrar,
Kalp ile tasdik,
Amel ile ilân,
İhlâs ile i’lam,
Budur kâmil iman.

Dediler: Bazıları hep kusuru başkalarında arar.
Dedim: Kendi kusurunu göremeyen kul neye yarar?
O ki her daim eder zarar,
Kâmil kul, kusuru hep kendinde arar.

Kál ile öğüt veren çoktur,
Hâl ile örnek olan yoktur.

Hazineye uçuran ulvi bir kanat,
En büyük zenginliktir kanaat.

Kişiliğini bulunduğu koltuktan alanlar,
Şüphesiz onlardır karakter mahrumu olanlar.

Gelir ay kaşlarından kirpik oku gönlüme,
Mevlam seni yazmış benim aşk kokan ömrüme.

Güneş battı, kara sevdam ağardı.
Sen gülsen gönlüme yağmur yağardı.
Güneş battı, kara sevdam ağardı.

Kiminde kara ter,
Kiminde ak ter,
İnsanda karakter.
Bil ki işarettir,
Kiminde negatiftir,
Kiminde pozitif.

Gülüşünü anlatmaya kalksam,
Muhteşem bir şiir olur;
Ama ben kaşlarına takılı kaldım yâr.
Yaratan'ı da unuttum sanma!
O'nu tanımayan rezil olur, zelil olur.

Bir şükür gerektir bize,
Bir de sabır,
Müslümana yaraşan,
Kavl-i leyyin bir tavır.