Hikmeti hakikat terazisinde tartmışsınız,
Maatteessüf yine bizi yanlış anlamışsınız.
Ey evlat!
Yürüme öyle, ağır ağır!
Sen koşar adım Hakk’a çağır!
Duysun bizi her bir bağır,
Kim demiş ki bağır çağır,
Sen Hak yoluna hikmetle çağır!
İslâm’dır ancak izzet,
İlim bitmeyen lezzet,
Rabbim Sen hikmet lütfet!
İnsanı insan yapan hikmettir,
İlimi ilim yapan marifettir,
Anneyi anne yapan şefkattir.
Rabbinin yoluna çağır hep hikmetle!
Hiç kimseyi kazanamazsın hiddetle.
Aldanmayalım asla ve kat’a hilekâr hisse ve nefse,
Alalım Kur’an’dan payımıza düşen hisse ne ise.
Lütfunla günahlara kördüm,
Her şeyde Sen’i gördüm,
Âlimler içinde
Zalimler gördüm,
Şol hilim içinde
Ne büyük ilim gördüm.
Ara dur,
Hilkatteki gayeyi bul!
Hikmet budur,
Hakk’a olmak
Güzel bir kul.
Büyük israftır boş durmak,
Hırs nefis için yorulmak,
Şevk Allah için koşturmak.
Hırsla değil, tevekkülle çalışmalı,
İnsan Hakk’a güvenmeye alışmalı.
Değildir tesettür tarz,
Nass-ı Kur’an ile farz.
bir konu iki dize yedi kelimeyle ancak bu kadar güzel anlatılabilir. yüreğinize sağlık.
bazı şiirleriniz şifreli olduğundan anlayamasamda anladıklarım üzerinden şiirlerinizi beğendiğimi söyleyebilirim.
kaleminize sağlık.