Şairül İslam Yunus Kokan Şiirleri - Şair ...

Buharlaştıkça buharlaşır beden ülkemde sular
Ve şimdi gözlerimin bulutlarından yağmur yağar.

Sen üzülme, ben ölürüm senin yerine!
Biz bir küser, bin barışırız kime ne?

Öyle bir aşk ki bu, söze sığmaz,
Öyle bir deniz ki kıyısı bulunmaz.
Adınla başlar, adınla biter her şey,
Allah’ım, Sen'in aşkınla dirilir bu gönül.

Sen'i unutmak en büyük karanlık,

Şiir yok, şair noksan
Sen yoksan.

Gecenin koynunda bir fısıltı kalır,
Rüzgâr özlemi taşır uzak diyarlara.
Yıldızlar titrer, adını fısıldar.
Sessizliğin içinde bir çağrı duyulur.

Geceler uzar, sabahlar erir.

Bir çiçek açtı içimde sessizce,
Kalbime dolandı kökleri gizlice.
Bir bakışın bin bahar getirdi,
Bir şiir yazdı sonsuzluğa.

Geceleri yıldızlar seni fısıldar,

Sırılsıklam eder de yandırır sevda,
Şiir olur gönle iner de andırır sevda.

Şairler kadar cesur olmalı sevda,
Şiirler kadar hür.
Göz sadece bakar,
İnsan kalbiyle görür.

Kalbinde bir sevda çeşmesi akıyor,
İnsan sevdiğine bir başka bakıyor.

Ruhunun ruhuma tek sözü "Gel!" mi?
Aşkıyla saltanat kuran gider mi?
Mesafeler sevmeye, sevilmeye engel mi?
Aylar, yıllar sevdamızı yener mi?

Sevince Dünya küçük, yürek büyüktür.
Sevmeyene yürek çok büyük bir yüktür.

İnsan insanın umududur, ilacıdır.
Sevdik mi o, bizim başımızın tacıdır.