Şairül İslam Yunus Kokan Şiirleri - Şair ...

Susmak yakışmıyor yüreğine.
Sen konuş!
Ben usul usul inen
Yağmur damlaları gibi
Dinlerim ruhumla seni.

Sen onu hiç sevmedin ki
Yalnızca imanını sevdin.

Sen onu hiç sevmedin ki
Yalnızca edebini sevdin.

Yalnız Hakk’ı andım,
O’dur tek muradım,
Bu aşk ile yandım,
Sen şair oldum mu sandın?

Ben sevdim, ben sevdim,

Ben istemem makam mevki,
Rabbim Sen sev yeter ki,
Kabir ne güzel bir ev ki,
Seyredilir cennetteki mevki.

Güller seni anıyor,
Güller seni arıyor,
Güller sensiz ağlıyor,
Muhammed! Muhammed!
Sensin muhabbet.

Ve tüm yıldızların işaret ettikleri,
Ve tüm âşıkların anlattıkları,
Ve tüm kuşların zikrettikleri,
Ve tüm mahlukatın “Yâ Ehad!” dedikleri,
Sen’sin Yâ Rabbel Âlemin.

Bahçedeki güller soldu, senin kokun kaldı havada,
Dokunurum hüzünle, dikenler kanatır ellerimi.
Her gülüşün, bir gül gibi açardı içimde,
Şimdi hasret bir diken, kanatır yüreğimi.

Nerede beklesem boşuna,

Saymadım kaç şiirde anlattım seni,
Sensiz hatırlamasınlar diye beni.

Sensin gönlümde duran,
Sensin kalbimde vuran,
Sen ki göklerde duam,
Yâr sensiz her an akşam.

Sensin sükûta anlam,

Sen söyle yer gök inlesin,
Melekler aşkımızı dinlesin.
Bırak gafiller bilmesin,
Hak sevdamızı görmesin.

Sen söyle arş titresin,