Şairlerle Oturma 1 Şiiri - Aygün Bağ

Sevdiğin şairlerle oturdum sevgilim
Birer kadeh şiir tokuşturduk dün gece
Ahmed abi, Nazım abi, Turgut abi
Hep beraberdik, hep seni andık
Can Baba da geldi,
yarım bırakmadı şarabı bu sefer
Ve dibi görünmeyen kadehini yudumlarken
"Yaşamak dururken düşünmek niye?"
diye ekledi Can Baba...
Ben seni düşünerek yaşayabildim sevgilim.
Seni düşünerek var oldum senden sonrasında.
Ahmed abi "Dayan" dedi...
"umut ile, sevda ile, düş ile... Dayan" dedi...
Dedi ama sensizliğe dayanamadım...
Senden sonra olduramadım hiç bir şeyi...
Gecenin 4ünden 5ine atlarken akrep
Kadehler boşalıp
şiirler uçuşurken gecenin karanlığında
Birer ateş böceği gibi aydınlatırken geçmişi
Nazım abi ''Piraye, gel. Sana muhtacım...''
diye feryat etti tıpkı yüreğim gibi...
Sözcüklerle baş edemezken daha sevgilim
Boğazıma dizilen cümlelerle boğuştum
Sevgilim gel.
Ben de sana muhtacım, Piraye'sine muhtaç Nazım abi gibi...
Nasıl bir fırtınaysa odanın içindeki
Herkes odanın bir köşesine saçılmış
Sessizce beklerken şafağın pencerede atmasını
Turgut abi "Elbet güzel günlerimiz de olacak.
Bir taze ekmek gibi sıcak" diye umut verdi bana...
Ah sevgilim...
Sabahları ekmek kokusunda beni buluyor musun?
Senden sonra fırınlara da küstüm ben...