depremlerden en çok şairler korkar.
yürekleri en kırılgan fay hattının
çünkü tam üzerinde olandır onlar.
ve en çok şairlerin başına gelir korkulanlar.
bir sabah belki gün doğarken
ya da güneş tam onikiyi vururken
en çok şairler ölür.
Sevgim seni yurduna getirdi:
tuzak ev,dilsiz baba,yenik anne...
İşte hepsi bu...
Hayallerini yak,evi ısıt.
Gideceğin en büyük oda arka odan.
İçerden sesleri geliyor annenle babanın,
Devamını Oku
tuzak ev,dilsiz baba,yenik anne...
İşte hepsi bu...
Hayallerini yak,evi ısıt.
Gideceğin en büyük oda arka odan.
İçerden sesleri geliyor annenle babanın,
Hiçbir şey olmasın şairlerimize çok acı çektiler çok üzüldüler mümkün olsa pamuklar içinde saklasak onları iyi baksak gözetsek. Bir şey olmasın şairlerimize hasta olmasın, ölmesinler, sorgulanmasınlar gerçekleri söylüyorlar diye.
unutmaktan/unutulmaktan en çok şairler korkar.
çünkü onlardır taşıyan vefanın gözlerini omuzlarında...
belki de bu yüzdendir kaleme sıkı sıkıya sarılışımız...
tebrikler üstadım...
şairler kendileri saplar hançerlerini sırtlarına.
muhteşem bir saptama olmuş, neden şairler en fazla etkilenen olur ,acaba kimsenin göremediği kalp gözleriyle gördüklerinden mi?
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta