Şairler Kalpten Ölür Şiiri - Ersoy Oktay

Biz şairler kalpten ölürüz,
Onla kurarız dostluklarımızı.
Menfaat bulaştırmayız
Seversek aklımızı karıştırmayız işe,
Yalnızlığımızı bile kalbimizle paylaşırız.

Biz şairler kalpten ölürüz,
Yollar açarız sevdaya uzanan,
Sofralar kurarız, muhabetle ısınan.
Saki istemez, servisi kalbimizle yaparız.
Hatır kıracağımıza, kalbimizi kırarız.

Kalpten ölürüz biz şairler,
Onla yaşarız çünkü, onu eskitiriz.
Kumar olur hayat bazen,ortaya onu süreriz.
Sığacak yer bulamaz yeryüzünde ama.
Kainat sığar içine biliriz.

Kalpten ölürüz biz şairler,
Diker namerdin biri gözünü
Yüreğini, yüreğimize verdi zannederiz
Yanılırız çoğu seferinde
Hanceri, yüreğimizin içinden yeriz.

Kalpten ölürüz biz Kalpten,
Öldüremezsiniz başka sebepten
Ölmeyiz, Başımızdan vursanız bile.
Onun için, en çok o yorgun olur,
Üflemeyin bile kalbimize.

Kalpten ölür tüm şairler,
Zorlar sınırları, gider götürdüğü yere
Çaresiz bırakırlarsa bazen,
Toplar, verdiği herşeyi,
Gider, tutmak istesek bile

Hayat herkes için devam ederde
Biz kalplerde ölürüz.