ŞAİRLERİN GÖZYAŞLARI
Şairler çok ağlar.
Bakmayın onların sert bakışlarına,
Bakmayın onların suskun tavırlarına.
Bakmayın onların vakar duruşlarına,
Hem de tek damla gözyaşı akıtmadan,
Katıla katıla ağlar.
Kimisi tek başına bir dağ başı yalnızlığı yaşar,
Kimisi demir parmaklıklar ardından bakar,
Kimisi konuşmayı unutur, harflerle bağ kurar.
Kimisi garipler meskeninde kimsesizce yatar.
Şairler çok ağlar..
Hıçkırıklarını, kaleminden kağıdına damlatır da ağlar.
Saklıdır gözyaşları,
Saklıdır duyguları.
Bir kelimeyle yüreği dağlar da ağlar.
Mısralarının içinde bir Umman biriktirir de,
Kalemini siyah mürekkebine bular da ağlar.
Şairler çok ağlar.
Yaşadıklarını dilden dökmekten ziyade,
Acılarını sicim gibi özünden sıralar da ağlar.
Konuşmayı bilmediğinden değil,
Nice yas tutan yüreklerin sesi olur da,
Hece hece satırlara ağıdını dizer de ağlar...
Döndü DLGR
Kayıt Tarihi : 29.11.2023 18:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!