Şairler* Şiiri - Bayram Tunca

Öpüştü mü, kalemleri kağıtla
Yanar yürekleri, aşkla/şevkle
Fırtınalar kopar, belleklerinde
Girdaplar oluşur, deryalarında

Heceleri, belleklerinde süzerler
Kelimelerle methiyeler düzerler
Bazen sevindirip, bazen üzerler
Aynı duyguları onlar da yaşarlar

Onlar, deste deste şiirler yazarlar
Dost/düşman herkesle paylaşırlar
Bazen alkışlanıp, bazen taşlanırlar
Her insan gibi onlar da yaşlanırlar

Heceleri göz nurlarıyla harç yaparlar
Kelimelerle, şiir kuleleri inşa ederler
Bazen içinden bazen dışından bakarlar
Beğenmediklerini yıkıp tekrar yaparlar

İnsanlar, bir yılda dört mevsim yaşarlar
Şairler ise, günde dört mevsim yaşarlar
Bazen, yazda kışı veya kışta yazı yaşarlar
Bilen bilir, bilmeyen şairin haline şaşarlar

Onların duyuları, sanki alıcı anten gibidir
Duyguları da, sanki azgın dalgalar gibidir
Yiyip/içtikleri her şeyden farklı haz alırlar
Görüp, duyup, tattıklarını da şiirleştirirler

Sanki, gece kuşu misali uyumazlar geceleri
Yazarlar da fakat anlaşılmaz bazen heceleri
Mecnun zanneder, onları görenlerin niceleri
Taşa/taca aldırmadan, yazarlar onca şiirleri

Bazıları gibi hisli, bazısı gibi yaşlıdır gözleri
Ama çoğu kez, kılıçtan bile keskindir sözleri
Öyle ki bir sözle ya başlatır, ya keser savaşı
Yine sözle, ya kestirir başı, ya affettirir başı

Esen yelden etkilenen yaprak gibidir hisleri
Bazen, kabaran dalgalar misalidir duyguları
Çoğu zaman, dumanlı dağlar gibidir başları
Bazen, oku gerilmiş yay gibidir hilal kaşları

Çok azı enaniyetli olsa da ekseriyeti izzetlidirler
Sevmezler zilletle yaşamayı ondan dikbaşlıdırlar
Bazı baldan tatlı, bazı baltadan keskindir sözleri
Bazen ay’ın on dördü misali mıknatıslıdır gözleri

Şairlerimiz, toplumun ve yaşadığı asrın aynasıdırlar
Yazdıkları şiirlerle de tarihimize not düşmüş olurlar
Nice yüzyıllar gelip/geçse dahi şairler unutulmazlar
Çünkü, şiirleri belleklerde, isimleri yüreklerdedirler

11.11.2002-11.11