Ayrılık depremi ile sarsılıyor,
Hazan yaprağı gibi solmuş umudu.
Yüreğinde dinamitler patlıyor,
Papatya falına kalmış umudu
Şiir yazıyor...
Gözünde sılanın kuşu kurdu,
Gurbete nasipmiş emeği.
Terk etmiş vatanı,yurdu,
Aklında çocuklarının ekmeği
Şiir yzıyor...
Aykırı yazılar yazmış bir dergiye,
Hem de seçim arafesinde.
Alıp koymuşlar içeriye,
Demir parmaklıklı kafesinde
Şiir yazıyor...
Doğayı sevmiş,tanrıya tapmış,
Önderler seçmiş kendisine.
İnsan sevgisini anıt yapmış,
Barışı savunmuş ölürcesine
Şiir yazıyor...
Emeği işlemiş,insan hakları demiş,
Dar etmişler vatanını,
Mezarı dışarıda kalmış.
Halkına,yurduna,Mehmet'ine takmış aklını
Şiir yazmış...
Kimini çekmişler dar ağacına,
Kimini yüzüp saman basmışlar.
Kimini Magosa zindanlarına,
Kimini Mamak'a atmışlar
Şiir yazmışlar,
Ve şiir yazacaklar!..
Mamak Askeri Ceza evi C-5 koğuşu
Tarih:10 Kasım 1981
Kayıt Tarihi : 16.4.2001 02:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!