Şairin Yüreği Şiiri - Gürkan Gürel

Gönlümün ıssız kıyılarında,
Bir kayık bağlı sularında,
Bir gece ansızın iplerini çözüp,
Senden gidebilirim hıncını alarak tüm yılların.

Sana hak veriyorum sende haklısın,
Birgün bile sana laf getirmedim,
Namusuna leke düşürmedim,
Adam gibi yürekten sevdim seni,
Ve inan biliyorum ki,
Bu yüzden bu kadar gaddar oldun,
Sen her zaman benim için ilk oldun,
Hep söylediğim gibi söylüyorum,
Seni hasretin hapsinde buluyor,
Yokluğunda prangalar eskitiyorum.

Bir gün bu şair yürek seni unutacak,
Yüzünde bir tebessümle hatırlayacak,
Zannetme ki gözlerinden ılık ılık yaşlar akacak,
Şairler ağlamaz, şairler konuşamaz,
Gözyaşları okunur mısralarında,
Konuşamadığını anlatır her satırında.
Ben her sabah buruk umutlarla kalkıyor,
Gece hüsranlarla tesellilerle yatıyorum.
Ama öyle ama böyle,
Bir gün bu şair yürek seni unutacak...

Ve son sözlerimi,
içimdekileri söyleyebilirim şimdi...

Mevsim hangi mevsim olursa olsun,
Ben gündüzleri hasretle yanıyor,
Geceleri çok üşüyorum.
Ben sensizlikten üşüyorum,
Sen başkasını ısıtırken...