adımıza ayrılan köşedeydik önce
rüzgar bizi kirli bir çarşafa sarıp savurmaya çalışıyordu
düşüncenin en sarı ikliminde harman yeriydi burası
gözlerinizden taşan nefret ortalığı kavuruyordu..
işte tam da burda başladı yolculuğumuz
düşenlerin karanfil olduğu yerde..
sonra ezberledik öykünüzün karanlık yollarını
duvarlarınızın ardındaki dünyayı
yüreğinizin odalarındaki darlığı gördük..
-görmezden gelenler yok muydu hala
onları da sizinle birlikte aynı geçmişe gömdük..
bu suretle kağıttan bir kentte oturuyoruz artık
aşktan ve ışıktan ibaret cümleler geçiyor içimizden
su gibi saydam ekmek gibi sıcak gün gibi yeniyiz
mecnunlar dervişler ermişler anlıyor dilimizden..
Kayıt Tarihi : 20.8.2015 01:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Volkan Aksal](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/08/20/sairin-yurdu-kagittan.jpg)
İyi ki şiir var, iyi ki ses ve ışık var. Teşekkürler ve sevgiler sevgili Volkan. Kaleminiz hep yazsın.
düşenlerin karanfil olduğu yerde..'
Yolculuk hayatın ta kendisidir elbette. Bittiği yerde ölüm vardır. Bu yolculuğu yoldakilere cennet yapmakta insanların görevidir.
duygu ve düşüncenize sağlık.
dağları, denizleri ve aşkları., kalemden...
Kutluyorum sayın Volkan Aksal....
TÜM YORUMLAR (4)