Şairin Sessizliği Şiiri - Di Yar

uzanıyordu, o dik yamaçta
gölgesindeydi de bir ağacın
ne dingin bir ağaçtı
hışırdamazdı hiç yaprakları
oysa incecikti dalları
ne de yumuşaktı çimenler
sırtını şefkat ile okşardı.
bir an duraksardı bakışları
niyeti yaşamak değilmiş gibi bakardı
suskundu da dudakları
boğacakmış gibi her kelimeyi
ah, hangi şiir dile getirebilir
bu şairin yüreğine saplanmış haykırışları

bir an geldi
her an gibi
dudaklar gerildi
ve savruldu kelimeler ağzından

yaprağın hışırtısını duydum
ve göğü dinledim
duymuyorum artık
ne çığlık ne de uğultu