Şairin Masa Lambası Şiiri - Cevdet Solak

Asılmış duvarlarına ömrümün
Bir saat gibi durur
Bir yok oluş biçimi
Bir sonbahar
Bir ben vurur
Bütün zamanları kaldırımların
Köşelerin ve sokak lambalarının
Yalnız içimde kalmış uğultusudur
Bu devrik cümleler
Bu sıradan şiir
Bir şairin masa lambasına eşdeğer
Bu mutsuzluk arası nefes
Bu boşluk dolusu yalnızlığım
Herkes bilmez Grinko'yu
Yakar sigarasını
Ve başlar çalmaya piyanoyu
Herkes bilmez
Şiirin yalnızken ki tadını...