Öyle çok istediği bir şey değildi mektuplarına cevap almak ama
hep yazardı.
Ezberlediği şiirleri masasına karalamasına kızsalar da, bizimki
altını bile imzalardı yabancı sözlerin.
Yabancıları sevmezdi ama onlara daha da iyi davranırdı evdeki
hanımından.
Bir gün yuvasındaki çulu mahpusluk bir adama götürdü öğle vakti.
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta