Bir şair ölür
Bir kent yıkılır
Üşür sözcükler sevişmek isterken kurulu cümlelerde
Bir şair ölür
Binlerce aşk yıkılır
Ayrılık
Kaçınılmaz sona sürükler
Ya dokun
Isıt
Ya da git
Bırak ne kadar üşürse üşüsün ellerim
Mülteci isteklere ayaklanma başlatırım
En fazla iki kere ölürsün
Sürgün hesaplaşmalara yakarım şehrin ışıklarını
Işıklar bana aydınlık
Kaldırımlar bana yolcu
Gökyüzüm karanlık
Kimdir nedir ne değildir
Bilmeden tuhaf tuhaf insan manzaralarını seyre dalarım
Kör geceler sağır geceler
Ya da firar etmek isterim herhangi bir meyhane kapısından
İçeri dalasım gelir
İçmek isterim kafam güzelken seni daha da çok severim
Senden uzak sana yakın
Şakaklarıma vurur sensizlik
Mavi gökyüzüm
Masmavi bulutların arasından
Yağmur ol gel
Güneşim ol gel
İki ortalı kara kaplı defter
Ortadan ikiye böldüm
Başlarken ben
Bitirişte yine yeniden illaki sen
Bir şair ölür
Sen ölürsün
Sonra baştan aşağa sana kapanır kapılar
Kapalı kapılar ardında kusarım
Ben içimi dökerim duvarlara
Siyah beyaz resimler çizerim
Doğmamış çocuklarıma isimler türetirim sıfatlar üretirim
Sen kırdın
Ben toplarım parçaları
Sen gittin
Ben dönüşünü beklerim
Bir şair ölür
Sen her gece bana öl...! ! !
(09.11.2012)
Dilek MertKayıt Tarihi : 30.12.2012 21:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir şairin ölmesiyle binlerce aşkta yıkılmaz! Zira herkesin aşkı farklıdır. Kimisi, mecazi aşk peşinde koşarken heder olup iki hayatınıda zındana dönüştürürken, bir başkası İlahi muhabbetin cezbesiyle alay-ı illiynlere uruç edip saadet-i dareyne (İki cihan saadetine) mazhar ve masadak olur.
Allah(cc) bizleri ikinci guruba dahil olan bahtiyarlardan kılsın aminnn.
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (2)