‘’Ağlasam sesimi duyar mısınız mısralarımda, dokunabilir misiniz gözyaşlarıma ellerinizle, bir yer var biliyorum her şeyi söylemek mümkün, epeyce yaklaşmışım duyuyorum, anlatamıyorum’’ demiş ya şair.
Hepimizin bazen ağlamaklı olup, yüreğimize dokunacak bir eli, o gitmek istediğimiz, özlediğimiz hep yaklaştığımız ancak bir türlü ulaşamadığımız yeri özlediği olmuştur. Bir yer var, çok yakında, o yerde arkadaşlık var, gözyaşlarınıza dokunacak biri var, orada özlemler yakın, gözyaşları uzak olacak ve işte o zaman dilediğiniz her şeyi söylemek mümkün olacak. Anlatmayın, siz anlatmadan anlayacak biri var, anlatın ya da dinleyecek biri var. Omzunuza bir dost eli dokunacak, uzatacak elini ve o anlatılamayacak kadar güzel rüyalar ülkesinde sizi dolaştıracak.
Çok mutlusunuz, kabınıza sığamıyorsunuz ve bunu paylaşmak istiyorsunuz biriyle. Şen kahkahalar atıp, doyasıya eğlenmek, uçmak, yere inmek, coşmak istiyorsunuz. Bu duygularınızı paylaşacağınız bir yer var.
Çok kızgınsınız, patlayacak yer arıyorsunuz, sağa gidiyorsunuz olmuyor, sola çatıyorsunuz olmuyor. Öfke tüm duygularınızı felç etmiş, bir yer var sakinleşmenize ve huzurlu olmanıza destek olacak bir yer var.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta