Şairin Darbeleri Şiiri - Harun Göktaş

Ses ver Nida!..
Tırnaklarımın kırıldığı yerde değilsin.
Ömrümün en kuytu köşelerinde saklamıştım oysa..
Neden böyle parmak uçlarımdan geçip gidersin..

Gülümseyen bir delilik vardı zulamda.
Değişmeyen çehresine yandığım;
Gözlerimin çukurunda bırakmıştım seni.
Seni gözlerimin dalgınlığında
Gülüşünü intiharım diye andığımda
Bıraktığımda seni..

Ses ver Nida!..
Bulamıyorum seni.
Hangi yana dönsem, karşımda silüetin beliriyor.
Hangi yana dönsem yokluğuna takılıyor adımlarım
Mecalim kalmadı yönelmekten Nida!..

Duyamıyorum seni!..
Zamana gücenmekten bıktım.
Yoruldum bu karmaşanın sularına kapılmaktan
Senin yüzünden
geçmişi ait olduğu yerde bırakamıyorum.
Ses ver!..
Ki sesim senden başkasına sağır..

Senin adın Nida!
Seslenebilmekmiş sana.
İçim sabahlara dönük,
Yüzüm yarınlara..