acıların en katmerlisiydi belki de
kelimeler arası çıkılan yolculuklar
ya da çıplak cümlelerin haykırışı mıydı
bir şiirin karanlıkta, yalnız kalma k o r k u s u..
bu ne ilk ne de son olacaktı, bilinen
satırlar arası sevincin hüzne ortaklığı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
