Adam bir hışımla arkasını döndü,
nefret saçan gözlerini, acılara bulanmış duvara doğru dikti
Öc alırcasına bağırdı
Çığlıklarıyla tokatlıyordu duvarı
Bir an duraksadı ve diğer duvara döndü
Bir vaveyla koptu, canı olsaydı çıkardı oracıkta duvarın
Nefretini kusuyordu adam, yıllarını...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta